“Veni, vidi, vici! Die befaamde uitspraak van Julius Caesar kun je zonder overdrijving op het onversaagde gezelschap van de Nederlandse Reisopera plakken. Hun nieuwe enscenering van Georg Friedrich Händels Giulio Cesare in Egitto werd met succes voor de poorten van de lockdown-hel weggesleept.”

[…]

“En het was een overwinning in het kwadraat – op de omstandigheden én op Händels partituur. In het Wilminktheater kwam de productie voor een gedecimeerd publiek lekker aan. Er werd gelachen, er werd ademloos geluisterd naar Händels verstilde top-aria’s en er werd met verbazing gereageerd op de met lastige coloraturen doorspekte razernij die er soms in moordende tempi uit geslingerd werd.”

[…]

"Het was een gouden greep van de Reisopera om de Griek George Petrou naar Enschede te halen. Een specialist die met zijn barokorkest Armonia Atenea al menige Händel-opera op de bühne en in de opnamestudio in lichterlaaie zette. Petrou dirigeerde nu een fantastisch muzikaal ensemble bestaande uit een geweldige Griekse continuo-groep en topmusici uit Phion. Wonderbaarlijk wat Petrou met de musici van Phion voor elkaar kreeg."

Lees de hele recensie in deze link →

“Cliché’s kunnen je doen tandenknarsen van ergernis, óf ze blijken de voorbode van een geweldige avond. Dat laatste geldt voor de nieuwe productie van Händels Giulio Cesare in Egitto door de Reisopera onder leiding en regie van George Petrou; een voorstelling gedragen door de humor en de ijzersterke cast.”

[…]

Een krappe vier uur Händel biedt op zich al royaal entertainment, maar Petrou doet er nog een schepje bovenop. Paris Mexis’ kostuums en decor omarmen alle alle ‘oriëntaalse’ cliché’s – van mummie tot buikdans. Maar de beelden zijn zo plat dat je ze onmogelijk serieus kunt nemen: zo maakt Petrou ze zelf tot mikpunt van spot.

Händel is niks zonder vocaal talent. Ook op dat front triomfeert deze productie. Vocaal vuurwerk knettert alsof het niets is, en niet alleen bij de hoofdpersonages. Pompeius’ vrouw Cornelia (alt Francesca Ascioti) en zoon Sesto (sopraan Katie Coventry) palmen je in met hun verstilde Son nata a lagrimar. Achilla (bariton Riccardo Novaro) intimideert in Tu sei il cor di questo core. Cleopatra’s hulpje Nireno (countertenor Rafal Tomiewicz) steelt bijna de show van zijn meesteres in een buikdansroutine, bijgestaan door een dubieuze barpianist.

Lees de hele recensie in deze link →

“Een dirigent die tevens de regie voert kom je niet vaak tegen. De Griekse George Petrou verenigt beide functies in zich voor Händels opera Giulio Caesare in Egitto bij de Nederlandse Reisopera. Hij maakte er met een prachtige bezetting een meer dan avondvullend, virtuoos luister- en kijkspel van. Bijna vier uur heerlijk, hemels, Händel.”

“De Oekraïnse, internationaal befaamde countertenor Mynenko maakt meteen grote indruk in zijn eerste opkomst met de aria waarin hij woede uit over het feit dat zijn Romeinse rivaal Pompeius Magnus onthoofd is door de Egyptische koning, die dat hoofd aan Caesar als welkomstgeschenk laat aanbieden. Tot en met het smachtend zoete slotduet ‘Caro/Bella’ met Cleopatra kleurt Mynenko zijn rol op verfijnde wijze. Een echt ‘homme de culture’ zoals hij met een uitstekende violist uit het Phion-ensemble, spelend in kostuum op het toneel, het duet ‘Se in fiorito ameno prato’(Wanneer op de bloeiende weide) zingt.”

"Zijn tegenspeelster Cleopatra krijgt in de persoon van de Belgische sopraan Sophie Junker sierlijk gestalte en vult in stemschoonheid de liefdesaria’s die Händel haar in de mond legt, met heerlijk melos en bekoorlijke versieringen. Twee hoogtepunten verdienen vermelding: haar oorstrelende verleidingszang ‘V’adoro pupille’(Ik aanbid u, o ogen), als zij zich openbaart aan Caesar, in een oogstrelend decor met begeleidende musici op de achtergrond. En als tweede de aria ‘Piangerò la sorte mia’(Bewenen zal ik mijn lot) als zij door broer Ptolomaeus in ketenen geboeid in een tempel is opgesloten."

Lees de hele recensie in deze link →

“Hoe de Reisopera de voorstelling voor de poorten van de lockdown heeft weggesleept, is hartverwarmend.”

“Petrou slaat Giulio Cesare open als een prentenboek. Per aria zien we nieuw toneelbeeld: een grafkelder met sarcofagen; mummies die rond een reusachtig godenbeeld dwalen; een paleisvertrek dat uitkijkt op piramiden. Bij Petrou stapt Cleopatra uit een houten grafkist à la Toetanchamon. Julius Caesar is de archeoloog die haar in de jaren 1920 ontdekt.”

“De voorstelling kent sterke taferelen. Kijk hoe Cleopatra Caesar in rossige lichtval verleidt: v’adoro pupille, zingt ze, ik hunker naar je ogen, en de geweldige sopraan Sophie Junker verkent de sensuele regionen van haar stem.”

“Indruk maakt ook de battle tussen countertenor Joeri Mynenko (een zachtzinnige Caesar) en de violist Arthur Ornée, die rondwandelt op het toneel. Wie verleidt de meisjes met de mooiste vogelzangimitatie? En smeuïg is de aria waarin Cleopatra’s vertrouweling Nireno uit de kast komt als buikdansende dragqueen, begeleid door jazzpiano en plukbas.”

“Onder dirigent Petrou blaakt de orkestbak van energie. Er zit een puike afvaardiging van Phion, het symfonieorkest van Gelderland en Overijssel.”

Lees de hele recensie in deze link →